Na osnovu dosadašnjih istraživanja utvrđeno je da na lovćenskom masivu živi 1/3 od ukupnog broja biljnih vrsta Crne Gore odnosno oko 1300 zeljastih i drvenastih biljaka. Među njima utvrđeno je prisustvo endemičnih vrsta Lovćena: lovćenski zvončac i gintlijeva sivka.
U Nacionalnom parku Lovćen prisutan je veliki broj balkanskih endema (vrste koje su prisutne samo na Balkanskom polusotrvu): planinski stolisnik, dalamtinski luk, neumajerova krčagovina, peterov kozlac,, nikolin različak, pantočekov dimak, dalmatinski šafran, hrvatski karanfil, nježna kockavica, modro lasinje, orjenska krkavina, rahendbahova pušina, grizebahova lala, huterova lastavina i dr. Značajno je prisustvo biljnih vrsta sa Lista Bernske konvencije: dokoljen, gorska ruža. Na Lovćenu je prisutan i veliki broj vrsta iz familije orhideja koje se nalaze na Listi Konvencije o međunarodnoj trgovini ugroženim vrstama divlje flore i faune.
Od habitata koji se nalaze u Appendidž-u i Bernske konvencije (habitati koji su obuhvaćeni projektima EMERALD i NATURA 2000) na Lovćenu je prisutno sedam od kojih je sa nacionalnog aspekta posebno značajan habitat sa munikom Pinetum heldreichii.
Od ostalih tipova habitata-staništa na prostoru Lovćena u najvećem procentu su prisutne bukove šume koje čine oko 70 posto ukupne šumske površine. Tu je prisutna i kultura crnog bora a na jednom lokalitetu na veoma ograničenoj površini na nadmorsko visini od 1300 m prisutan je populacija bora krivulja za koji se sa sigurnošću može konstatovati da je sađen. U nižim položajima prisutne su šume rijetkih lišćara hrasta medunca i cera. Ostalo su livadske zajednice, planinski proplanci, kamenjari i obradive površine.
U okviru granica Parka do sada je konstatovano oko 400 vrsta gljiva. U toku daljih istraživanja moguće je očekivati više od 1500.
Нема коментара:
Постави коментар